Leischote is een (fictief) dorp aan een brug over de IJzer. Na de Grote Oorlog is niets overeind gebleven. Het dorp wordt aan een ongezien tempo heropgebouwd. Iedereen gaat in volle vaart mee vooruit, maar de trauma’s en verminkingen zijn niet verdwenen. Ze worden zwijgzaam meegedragen. We schrijven het jaar 1925. De tijden veranderen snel. Vloekend en sakkerend zoekt de pastoor zijn nieuwe plaats in het geheel. De kapelaan hunkert naar betekenis en geluk in zijn bestaan. De burgemeester maakt zich zorgen over de volgende verkiezingen. Zijn secretaris laat hem in de steek om zich zelf kandidaat te stellen voor de Vlaamse partij. Gelukkig zijn er een paar sterke vrouwen om de vooraanstaande mannen op tijd en stond bij te sturen. Twee zonen van de baas van de plaatselijke borstelfabriek ontdekken de liefde, maar botsen daarbij op obstakels. Een agressieveling beroert het hele dorp en krijgt het aardig aan de stok met moeder overste. Tussen alle kleine en grote bekommernissen door, werkt iedereen noest verder, zonder al te veel woorden of grootse gedachten. Zo hoort dat in de polders… Zijn de tijden werkelijk zoveel veranderd? Sven Vannecke (geboren in Veurne, 1978) bracht zijn jeugd aan de IJzer door, waar de Grote Oorlog nooit ver weg is. Van opleiding is hij theoloog en verpleegkundige. Na jaren van verpleging werkt hij tegenwoordig als ziekenhuispastor. Zijn interesse gaat in het bijzonder uit naar de diepe, existentiële vragen.