Nachten zonder maan is een bundel waarin elk woord je meesleurt in het kolkende hoofd van een man die muziek ademt en in elk gedicht flirt met de breekbare zachtheid en kille stilte van zijn bestaan. Kruip in de donkere krochten van het brein van iemand die belevenissen meemaakt die onbespreekbaar zijn, zaken doet waar men liefst niets van afweet en zich laat verleiden tijdens nachten zonder maan door het donker, terwijl het licht immer verafschuwd blijft.
De poëzie van Wim is rauw, ruw en bij wijlen onrustwekkend, maar altijd met een muzikale cadans en woorden die als vanzelf een melodie vormen waarop je kan dansen.
