Deze poëziebundel gaat niet alleen over ongeneeslijk ziek zijn, maar is ook een uitnodiging om uit de wachtstand te komen en weer voluit te gaan leven. Hoe? Door jezelf opnieuw uit te vinden. “De wachttijd bedraagt twee minuten, meldt het bandje. Maar tien minuten later luister je nog steeds naar een eindeloos herhaald wachtmuziekje, niet in staat iets anders te doen dan dat. Dit is hoe je leven eruitziet na twee kankerdiagnoses.”
Zo begint de tweede poëziebundel van Anja Buurman. De gedichten in deze bundel gaan over genieten van het leven nu het nog kan. De meeste mensen leven hun leven zonder ooit stil te staan bij de eindigheid ervan. Als je te horen krijgt dat je ongeneeslijk ziek bent, verandert dat. Je gaat genieten van kleine dingen zoals een boom, vriendschap of de stilte. Maar je kunt ook terechtkomen in de wachtstand terwijl je wacht op het onvermijdelijke einde. En dat kan verlammend werken. ‘In de wacht’ is een uitnodiging om uit de wachtstand te komen en weer voluit te gaan leven.
