Een beschreven rouwjaar.
Rouw verlies je niet; wat overblijft na het eerste jaar van gemis. ‘Hardop spel ik haar naam, zing haar zelfgeschreven lied, schrijf haar sterfdatum in het zand.’
Eén jaar na het verlies van haar kind vertelt Annika openhartig over de rouw. Gedurende een jaar neemt ze je mee langs dagen en maanden vol rauwe gedachten en levensechte verhalen. Een beleving van een rouwreis, waarin zij samen met haar kinderen door verschillende dimensies beweegt.
Ieder gevoel vormt een hoofdstuk in het bijzondere verhaal over de liefde van de Rouwvrouw. Want het missen van een kind voelt als eeuwig liefdesverdriet.
