Iedere nieuwe stroom van vluchtelingen brengt oud-minister Jan Pronk terug naar de jaren die hij doorbracht in Oost-Afrika en de Hoorn. En telkens dient de vraag zich bij hem aan of hij toen genoeg heeft gedaan voor de vluchtelingen en andere slachtoffers van oorlog in deze regio. In dit boek vertelt hij over wat hij daar decennialang aantrof, over de massale sterftes door droogte maar bovenal etnische zuivering. Gedreven is hij om samen met mensen in de regio het zicht op de toekomst te verbeteren, eerst als politicus op het gebied van de ontwikkelingssamenwerking, later als bemiddelaar en als leider van vredesmissies van de Verenigde Naties. Want er moet een einde komen aan de vele geweldescalaties als gevolg van machtstructuren, kolonisatie, klimaat en armoede. Maar hoe kan het onheil worden gekeerd? Pronk blikt terug en concludeert: wegkijken mag niet. Zelfs marginale resultaten mogen ons niet weerhouden door te zetten, een belofte die hij zelf lang geleden maakte aan een jongen in het vluchtelingenkamp Kakuma in Noord-Kenia. Proloog 7 Deel 1 1. Verscheurd gebied 15 2. Het spoor terug 23 3. Eenwedloop 37 4. Eenwaterscheiding 44 Deel 2 5. Tweeslachtig Kenia 69 6. Ethiopië: een nieuwe start 93 7. Eritrea: buur en bondgenoot 116 8. Verwijdering en vijandschap 140 9. Somalië: Hoorn vanwaanzin 165 10. Rustiger vaarwater 196 11. Gemiste kansen 209 Deel 3 12. Soedan: autonoom, maar gespleten 237 13. Neergang 260 14. Verkenningen 274 15. Pendeldiplomatie 300 16. Dilemma’s 320 17. Vrienden op afstand 327 18. Stap voor stap 345 19. Pas op de plaats 356 20. Patstelling 386 21. ‘The people suffer’ 398 22. Oorlog en vrede, zij aan zij 422 Epiloog 437 Literatuur 445 Noten en register via QR-code 448