Want van Haar kon Ik alleen maar houden
Zoals Mos op glinsterende Gedachten
Alleen mijn Minnespel voor Haar kon verzachten
Zo innig brandde haar Vuur in Mij
Als ‘t ware Tranen die Zich Zelve tot Glimlachen dansten
En het prille Geluk teder toelachten
Ja; zo innig brandt haar Vuur nog steeds in Mij
Vredig vederlicht en vrij
Ik heb een vraag over het boek: ‘Tussen Berg en Veld - Van den Berg, Pol’.
Vul het onderstaande formulier in.
We zullen zo spoedig mogelijk antwoorden.
