Over adoptie is al veel geschreven, maar vrijwel altijd vanuit het perspectief van niet-geadopteerden, die zo het dominante narratief bepalen: ouders die niet voor hun kind kunnen zorgen, staan het af om het een beter leven te geven, terwijl mensen met een onvervulde kinderwens door adoptie niet alleen hun verlangen vervullen, maar ook een kind een betere toekomst bieden. Maar is adoptie daadwerkelijk een oplossing voor kinderloosheid? En wat zijn, los van goede bedoelingen, de gevolgen voor alle betrokkenen? Wie houdt rekening met het verdriet en de verliezen die met adoptie gepaard gaan? In (On)gewenst beschrijven geadopteerden Kiran Van der Avert en Song, Ae Ra Van Geel de complexe en vaak tegenstrijdige belangen en emoties die afstand, gedwongen verplaatsing en adoptie met zich meebrengen. Ze kijken voorbij de goede intenties en richten zich op de blijvende impact op ouders die hun kind verliezen aan adoptie en vooral op de geadopteerden zelf. Op basis van onderzoek evenals hun persoonlijke ervaringen en getuigenissen, schetsen zij een breed sociaal, maatschappelijk, historisch en politiek kader rondom adoptie. Kiran Van der Avert is freelance scenarist. Kiran stapt in dit project als ervaringsdeskundige die zich uit eigen interesse en in het kader van andere projecten grondig onderrichtte in afstands- en adoptietrauma. Song, Ae Ra Van Geel is psychologisch consulent en sociaal en cultureel antropoloog. Ze coacht geadopteerden bij de psychosociale problemen waar ze tegenaan lopen. Via onder andere blogs, opinies, artikelen en beleidsbeïnvloeding zet ze zich in voor een meer adoptiesensitieve hulpverlening en samenleving.