Het personalisme, zoals dat ontstond begin twintigste eeuw in Frankrijk met Emmanuel Mounier en Jacques Maritain, bood na de Tweede Wereldoorlog een alternatief voor individualisme en totalitarisme. Het personalisme stelt de menselijke persoon met zijn intrinsieke waardigheid centraal. Het vormde daarmee een filosofische basis voor de Europese Unie, onder meer via het denken van Robert Schuman.
De bundel pleit voor een herwaardering van deze stroming in een tijd van oorlog, technologische uitdagingen en identiteitscrises. Ze toont aan dat abstracte begrippen als vrijheid, rechtstaat en mensenrechten een antropologie van de persoon als relationeel, uniek en waardig wezen veronderstellen. Ook wordt aandacht besteed aan de spanning tussen de persoon en de gemeenschap, en aan thema’s als burgerschap, bedrijfsleven en AI.
Het doel van de bundel is om het personalisme opnieuw onder de aandacht te brengen en daarmee richting te geven aan het debat over Europese waarden. Europa heeft in deze tijd van existentiële dreiging namelijk weer behoefte aan een filosofie waarin de mens als persoon centraal staat.
