Aan het einde van het jaar zoeken we contact, vrienden en familie, bereiden we de lekkerste gerechten om het iedereen naar de zin te maken, wat tijd voor elkaar. Barts houdt even stille en verwarmt ons met een boek vol gedichten over Kerstmis en Nieuwjaar Telkens bij het einde van een jaar, als we het juk van onze schouders laten vallen. Hebben we behoefte aan wat warmte, aan genegenheid. Na weken, maanden van vroege duisternis, verwelkomen we de zonnewende, feest van het licht. Ook gekend als de kerstperiode, de aanloop naar een volgend jaar. Voor elk van ons heeft deze periode haar eigen betekenis, haar eigen verhaal. Toch zijn we het er praktisch allemaal over eens dat deze tijd los van religie, een periode inluidt van devotie, van bezinning. We komen samen met enkele vrienden, met wat familieleden, verbroederen tijdens een gezellig feestmaal en overlopen het afgelopen jaar. Dingen die we beter konden, zaken die we goed en ook de vreugde en het verdriet. We delen onze beleving, bieden elkaar de moed de steun voor de aanvang van een volgend jaar. Verborgen dromen, diepste wensen, we openbaren ze en schenken met een gift elkaar de hoop naar een beter dan het afgelopen jaar. Barts ondersteunt deze dagen met een boekje dat voor sommigen zorg en pijn wat kan verlichten, voor anderen een antwoord op gevoelens die ons raken, zaken die ons alle wel eens overkomen, iets om even bij stil te staan: Kerst en Nieuwjaarsgedichten