Frans Busschots is een veelschrijver en maakte vele verre reizen. Hij wilde de wereld zien. Het landschap, de natuur, maar vooral de mensen. Waarvan leven de mensen en hoe leven zij. In een aantal korte teksten laat hij zien hoe groot zijn bezorgdheid is en hoe groot zijn bekommernis is. We moeten niet bang zijn voor morgen en ook niet voor overmorgen. Eigenlijk zijn wij allemaal het resultaat van meerdere watervallen. Regen en zon en dan heb je een stevige regenboog, als het wat meezit. Neen, niet alleen die zeven hoofdkleuren, maar die duizenden overgangskleuren straaltjes die nog hun weg zoeken, net als kinderen die zich een weg zoeken naar hoe het morgen verder moet. Hoop op de toekomst voor regenboogkinderen.
