'Immigrant zijn - zelfs met een Belgisch paspoort op zak - is een voltijdse staat van zijn', zegt Majd Khalifeh. Integratie mag dan soms op papier geslaagd lijken, de innerlijke rust blijft vaak uit. Er woedt een stille storm van vragen. Is terugkeren een droom of een deur die op een kier staat? Zie ik Gaza met Vlaamse ogen, of als zoon van Palestina? Spreken de Vlaming en ik wel dezelfde taal, voorbij de woorden? Ben ik een kind van Europa, of slechts een gast? Is dit continent werkelijk vrij, werkelijk democratisch? Ben ik een brug tussen werelden, of balanceer ik op een breuklijn? In dit boek weeft de auteur een pleidooi voor twijfel - niet als zwakte, maar als kracht. In het Westen is twijfel vaak een filosofisch speeltje, maar voor wie migreert is het een mantel, een permanente metgezel. En juist die twijfel, zegt Majd, moeten we koesteren. Twijfel is een daad van verzet - tegen de hang naar eenvoud, tegen het keurslijf van hokjes. 'Twijfel', zegt Majd, 'is mijn geheime wapen geworden.' Waarom oprechte twijfel ook een positieve kracht kan zijn