Geen land ter wereld weet zoveel van zijn natuur als Nederland. Tegelijk gaat geen land ter wereld er zo slecht mee om. Omdat de overheid het systematisch laat afweten, is natuurbescherming voor een belangrijk deel afhankelijk geworden van de inzet van vrijwilligers. Er zijn soorten die onmiddellijk uit Nederland verdwijnen als de vrijwilligers hun inspanningen staken. Door criticasters worden dit wel ‘zombienatuur’ of ‘levende doden’ genoemd; natuur in comateuze toestand, die sterft als we de stekker uit de beademing trekken. Dat is een totaal idiote situatie en daarom is het goed om daar eens wat langer bij stil te staan. In 'Over leven' portretteert Sander Turnhout 27 soorten die balanceren op het randje van leven en dood. Dat balanceren kan ons belangrijke lessen leren over natuurherstel. Over wat wel en (nog) niet werkt in natuurbescherming maar ook over de mensen die zich hiervoor inzetten. Ze combineren biofilie, de aangeboren liefde voor natuur, met opgedane kennis uit de biologie tot biognosis: kennis en ervaring geworteld in een diepe liefde voor het leven. In de combinatie van liefde, kennis en ervaring ligt de sleutel. Natuurherstel gaat niet alleen over het herstellen van de fysieke condities van leefgebieden maar ook over herstel van de relatie tussen mens en natuur. Als we het goed doen, dan delen we de leefgebieden. Sander Turnhout is strategisch adviseur van SoortenNL en Radboud Healthy Landscape en is gepromoveerd op natuurmonitoring. Hij is auteur van 'Basisboek Veldbiologie', een gids die helpt om planten en dieren te herkennen en de samenhang in het landschap te zien.