Vanaf 1933 werden patiënten van zogenaamde krankzinnigengestichten in Duitsland systematisch verwaarloosd en later zelfs vermoord. Het Nederlandse verhaal is onbekender. Hoe werden patiënten hier behandeld door een regime dat hen niet als volwaardig beschouwde? Krankzinnigengestichten werden bevolkt door zowel psychiatrische patiënten in de moderne zin als door mensen met uiteenlopende beperkingen en ouderen met dementie. Duidelijk wordt dat de oorlogsomstandigheden en veelvuldige evacuaties desastreus konden uitpakken voor deze kwetsbare, afhankelijke groep. Eveline Buchheim en Ralf Futselaar schetsen hoe de problemen van de oorlogsjaren hun weerslag hadden op de patiënten, hun families en het verplegend personeel.   Eveline Buchheim is antropoloog en is onderzoeker bij het NIOD. Zij publiceerde onder meer over koloniale geschiedenis, gendergeschiedenis, seksueel geweld in oorlogstijd en herinneringscultuur. Ralf Futselaar is onderzoeker bij het NIOD en hoogleraar sociale geschiedenis van oorlog en massaal geweld aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij publiceerde onder meer over gevangenissen, ondervoeding en de val van Srebrenica.